|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
na smoczy ogon, ani wśród szlachciców stojących z boku i drapiących się z frasunkiem po
brodach.
ROZDZIAA 10
Kiedy odjeżdża ukochany, biała chusteczka służy nie tyle do machania, co do otarcia łez.
Machanie jest tylko na pokaz, żeby nie domyślił się, po co ten kawałek materiału jest
naprawdÄ™ potrzebny.
Kiedy odjeżdża ktoś, do kogo nic się już nie czuje, machanie staje się pustym gestem i
bardzo szybko zaczyna boleć ręka.
Ten ból był chyba tym, czego Jali było potrzeba. Ledwo Plaskat oddalił się na tyle, że już
nie mógł jej widzieć, opuściła rękę. Wcale zresztą nie musiała czekać tak długo. Ani razu się
nie odwrócił.
Ona też się nie obejrzała za siebie, kiedy schodziła z murów. Zrobiła, co do niej należało,
i teraz miała ważniejsze sprawy na głowie. Po pierwsze, pilnować pozostałych członków
Rady. Plaskat miał rację, na starych stępach można było polegać, jak nic będą knuć.
A po drugie... Pani Twierdzy była podobno kościstą staruchą, która zazdrosna o urodę
innych kobiet mordowała je w podziemiach swojego zamczyska. Pani Twierdzy była potężną
wiedzmą, której zawsze towarzyszył diabelski pomiot pod postacią czarnego psa. Pies ten
codziennie rozszarpywał na strzępy dziesięciu mężczyzn, cztery kobiety, dwoje dzieci i osiem
kotów. Tak przynajmniej głosiła wieść gminna.
Ta sama wieść wspominała o tym, że Czarownica z Twierdzy dzięki swoim czarom
przemieniła się w ciemnowłosą piękność i uwiodła księcia z Dolin, sprowadzając go na złą
drogę. Inna wersja tej historii wspominała o białolicej czarodziejce, która stanęła z
czarownicą do walki o serce wielkiego wojownika Ulka i ją przegrała. Niektóre bajania
wspominały o tym, że książę był tylko nieświadomą ofiarą manipulacji.
Wieści, plotek i bajań były setki, albo i tysiące. Każda inna. Każda pełna kłamstw. Każda
w jakimÅ› stopniu prawdziwa.
Wystarczyło tylko wyciągnąć z każdej z tych bajek tę drobną cząsteczkę prawdy, a
potem ułożyć z uzyskanych kawałków całą najprawdziwszą historię.
I to właśnie miała zamiar zrobić Jala.
Już od dawna miała poczucie, że coś jej umyka, że prawda już dawno gdzieś znikła,
zaplątana w kłębki kłamstw i niedopowiedzeń. Zdawała sobie też sprawę, że za tę zasłonę
dymną odpowiada Salianka. Odkrywanie prawdy wbrew intencjom Pierwszej mogłoby
oznaczać nielojalność, ale Jala na to tak nie patrzyła. Nie chciała zaszkodzić królewnie.
Wręcz przeciwnie, chciała jej pomagać jak tylko się da. Ale uważała, że najlepiej będzie
mogła to robić, wiedząc wszystko.
Do odkrywania prawdy, tak jak do każdego innego zajÄ™cia, Ósma podeszÅ‚a metodycznie.
Dane zbierała już od jakiegoś czasu metodą porwij barda, każ mu odśpiewać wszystkie
ballady o Czarownicy z Twierdzy i rób notatki . Tych notatek miała już całkiem sporo.
Przywiozła je wszystkie ze sobą z Rozstajów i na magazyn zagarnęła jedną z komnat w
Twierdzy.
Reszta Rady, włączając w to Plaskata, była co prawda gromadą wścibskich sukinsynów,
ale Jala nie obawiała się, że będą jej przeszkadzać. Ba, wręcz ich do tego zachęcała,
opowiadając każdemu, czy chciał czy nie chciał słuchać - a wszyscy zdecydowanie nie chcieli
- że przygotowuje niespodziankę, żeby rozbawić królewnę, ostatnio zdecydowanie zbyt
ponurÄ….
Ignorowała delikatne wspomnienia, że Salianka nie znosi niespodzianek, i usilnie
zachęcała każdego, żeby pomógł jej ułożyć program artystyczny z zebranych piosenek, a
spisane teksty rozsiewała po całej komnacie. Efekt był imponujący, członkowie Rady
przestali nawet przechodzić korytarzem obok jej pracowni.
Mimo to Jala nie zrezygnowała z zasłony dymnej. Pod nieobecność królewny mogła
sobie pozwolić na utrzymywanie nieporządku, przynajmniej w tej jednej komnacie.
Aupieżcom i członkom Rady nieustannie przypominała, że kiedy ich Pani wróci, rozliczy ich
z każdego kłębuszka kurzu.
To było bardzo ważne, żeby przypominać im, że Salianka wróci. Aupieżcy byli bandą
prostych, wiernych naiwniaków, więc z nimi za dużego kłopotu nie było. Wystarczyło im
powtarzać, że Pani wraz z Piątym wyruszyła na tajną misję, mającą coś wspólnego z
zaplanowanymi podbojami - a już sami dopowiedzieli resztę, zachwycając się mądrością
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plmew.pev.pl
|