|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
mi, że mam zająć się drinkami.
Przez chwilę patrzył na nią niepewnie, a potem
uspokoił się. Tak uzbrojona, pomaszerowała prosto do
szefa.
Theo odwrócił się natychmiast.
- Miranda! Powiedziano mi, że już jesteś. Dzięki
Bogu, nic ci się nie stało! Zajęto się tobą należycie?
Sam bym przyszedł do ciebie, ale jest tylu gości...
- Bądz spokojny, Theo, mogę sobie wyobrazić, jak
bardzo musiałeś być zajęty.
Zastanowił go jej sarkazm i dopiero teraz przyjrzał
się jej uważnie.
- Co masz na sobie? Wiesz, że to nie jest bal
kostiumowy.
- Tak, wiem. To ubranie, które przyniesiono mi do
kajuty.
- Nie bądz śmieszna.
Nie odrywał od niej spojrzenia, ale wystarczyło mu
tylko lekko skinąć palcem, by zjawił się kelner, które
mu zabrała tacę.
54 SUSAN STEPHENS
- Wez tę tacę od panny Weston, dobrze? I poleć
komuś odszukanie jej ubrania. Sądzę, że jest właśnie
czyszczone i suszone, więc możecie zacząć od pralni.
- Pralnia? Jestem pod wrażeniem - stwierdziła
lodowatym tonem.
- Zatem łatwo zrobić na tobie wrażenie. - W jego
oku pojawił się błysk.
- Więc to nie ty odpowiadasz za przysłanie tego
uniformu do mojej kabiny?
- A jak sądzisz, Mirando? Będę w swoim apar
tamencie - zwrócił się do stewarda.
- Co ty wyprawiasz? - Miranda czuła wpijające
siÄ™ w jej plecy spojrzenie Lexis, gdy Theo ujÄ…Å‚ jÄ…
mocno pod ramię i poprowadził w kierunku drugich
schodów.
- Porozmawiamy, jak dojdziemy na miejsce.
- Nie, porozmawiamy teraz. - Stanęła jak wryta na
szczycie schodów i zacisnęła zęby. - O ile wiem,
jeszcze nie wiszę u ciebie na ścianie.
- To znaczy?
- Pamiętasz te obrazy, którymi się chwaliłeś? Cóż,
nie jestem jednym z nich. I nie mam zamiaru iść z tobą
dokądkolwiek, dopóki nie wyjaśnisz mi, o co w tym
wszystkim chodzi.
- W tym wszystkim?
Wskazała ręką swoje ubranie.
- Czy potem dostarczÄ… do mojej kabiny inny ze
staw, kiedy będę musiała śpiewać twoim gościom?
- Zawiodłem się na tobie, Mirando, jeśli naprawdę
tak o mnie myślisz.
Rozgniewana, złapała oddech. Szczerze mówiąc,
ZLUB W GRECJI 55
nie mogła wyobrazić sobie, że Theo mógłby tracić
czas na obmyślanie tak niezręcznego afrontu.
- To nie ty za tym stoisz, prawda?
Skierował wzrok na jej twarz i uniósł brwi, spoj
rzenie miał rozbawione.
- Więc kto to zrobił?
- Myślę, że oboje znamy odpowiedz. - Theo spoj
rzał na pokład, gdzie Lexis tańczyła przyklejona do
młodego mężczyzny.
- Ale sądziłam, że ty i...
- Ja i Lexis? - wtrącił. - Jeszcze nie zwariowałem,
zapewniam ciÄ™.
- Ale wydawało się, że oboje...
- Dobrze się znamy? Owszem. Lexis jest córką
właściciela innej linii żeglugowej.
- Och. Rozumiem.
Theo domyślał się, że zamiana ubrań była owocem
infantylnego poczucia humoru Lexis. Chciał przeko
nać Mirandę, że tamta dziewczyna absolutnie go nie
pociąga. Poczuł ulgę, gdy zobaczył lekki uśmiech na
jej ustach.
- Trudno mi było uwierzyć, że to twoja robota
- przyznała.
Uśmiechnął się i wzruszył ramionami.
- Tak czy owak, przyjmij moje przeprosiny.
- Przyjmuję. Ale dlaczego Lexis miałaby coś ta
kiego zrobić? Dlaczego stara się być tak niemiła?
- Bo wie, że jej nie chcę, i widzi w tobie rywalkę.
- We mnie? - Sprawiała wrażenie zdumionej.
- Daj spokój.
Musiał uważać na to, co mówi.
SUSAN STEPHENS
56
- Mogę zaproponować ci coś do picia, gdy będzie
my czekać na twoje ubranie? - Kiedy rzuciła spoj
rzenie w kierunku gości, sam nie wiedział, kiedy
dodał: - W mojej kabinie.
Miranda mogła tylko żałować, że tak atrakcyjny
wydał się jej uśmieszek Theo, a jego oczy były niewin
ne i szczere.
- No cóż... - Zaraz jednak przypomniała sobie, że
nie zawsze był tak prostoduszny. -Nie jestem pewna,
czy powinnam się zgodzić.
- A to dlaczego?
- Czy powinnam iść do kabiny mężczyzny, który
przyznaje, że postrzega kobiety jako dzieła sztuki? Nie
jestem pewna, czy chciałabym, żeby widziano we
mnie następny okaz do kolekcji.
Z zaskoczeniem odnotował, że odczuwa zadowole
nie z faktu, że na tyle odzyskała pewność siebie, by
rzucić mu wyzwanie.
- Masz prawo być ostrożna. Ale muszę ci powie
dzieć, że moja kolekcja jest bezcenna.
Kolekcja kobiet czy obrazów?, zastanowiła się.
Potem jednak uświadomiła sobie, że bardzo niewiele
brakuje, by zaczęła z nim flirtować, i przybrała chłod
ny wyraz twarzy.
- Idziesz czy nie? - naciskał Theo. - Sądziłem, że
chcesz pozbyć się tych ciuchów.
- Bo chcÄ™.
- Więc chodz ze mną. Zapewniam cię, że załoga
odszuka twoje ubranie i przyniesie je nam. Chociaż to
bardzo twarzowy strój - zauważył, ściągając na siebie
jej uwagę. - Zwłaszcza ten okrągły kołnierzyk.
ZLUB W GRECJI 57
- Ja w nim czuję się śmiesznie.
- Zapewniam, że moim zdaniem wcale nie wy
glądasz śmiesznie. - A teraz powiedział za wiele.
Cofnął się, zwiększając dystans między nimi. Gdy
rzucił jej obezwładniający uśmiech, Miranda uświado
miła sobie, że nie jest jeszcze gotowa na flirt z nim. Ale
w tym momencie spostrzegła Agalię i Spirosa, którzy
zachęcająco pokiwali głowami. Zamierzali podejść do
niej i porozmawiać, lecz zatrzymali się w połowie dro
gi, uświadomiwszy sobie, kto jej towarzyszy. Z pew
nością nie wysyłaliby jej pod pokład z mężczyzną,
którego uważali za niebezpiecznego? I, jak to wcześ
niej zauważył Theo, nie mogła brać udziału w przyję
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plmew.pev.pl
|