|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Zwyczaj Pietrogroszy" istniał od roku 787, kiedy to pi erwszy raz narzucony został
Anglii, do czasów króla Henryka VIII, który swoją silną władzą w XVI wieku, uniezależnił
się od Watykanu. W niektórych krajach Polsce, Portugalii i państewkach włoskich
zachowały się dokumenty, określające w sposób bardzo dokł adny metody naliczania tego
podatku. W okresie reformacji w wielu krajach zaprzestano zbierania Pietrogroszy", ale w
XIX wieku papież Pius IX odnowił tę formę. W 1868 roku próbowano ją wprowadzić
również w Ameryce. Na przełomie wieków głównym zródłem poda tku była Francja, ale
dzisiaj stał się nim katolicki kościół w USA.
Podczas panowania Pawła VI spadły wpływy z Pietrogroszy" o 5 min dolarów, ale od
czasu kiedy Jan Paweł II zasiadł w stolicy Piotrowej przychody z Pietrogroszy" wzrosły o 12
min dolarów. Nikt z watykańskich funkcjonariuszy nie jest w stanie udzielić informacji na
temat głównych zródeł pochodzenia tych pieniędzy i wydatków, na które zostają
przeznaczone. Kardynałowie nie są w stanie określić dobrowolnych datków, wielkości
Pietrogroszy" i głównych wydatków Watykanu. Próba przedstawienia naocznie sytuacji
finansowej Watykanu przypomina kalejdoskop. W jakąkolwiek stronę patrząc sytuacja i
kolory zmieniają się diametralnie. Skomplikowane operacje gospodarcze prowadzą do
ciemnych sfer życia. Nie od razu zbudowano ten system połączeń. Nie do ukrycia jest fakt, że
Watykan posiada finansową władzę w świecie. Tak potężnej pozycji nie da się uzyskać w
ciągu jednej nocy.
Finansowe imperium Watykanu zaczęło się w 1929 roku, kiedy to Papież Pius XI zawar ł
umowę z Mussolinim o przekazaniu 41 440 kilometrów kwadratowych włoskich ziem
Watykanowi, o łącznej wartości 19 min. dolarów. Papież Pius nakazał nawracać bankierowi
Beranr-dino Nogara, Włoskich %7łydów na katolicyzm. W ten sposób udało się również zebrać
duże sumy pieniędzy, których 1/3 zamrożona w złocie do dziś leży w Fort Knox, a resztę
zainwestowano. Program inwestycyjny Watykanu nie był ograniczony tylko do przemyśleń
teologicznych. Watykan jest dzisiaj największym naukowym religijnym koncernem świata ,
jest udziałowcem w branżach motoryzacyjnych, plastycznych, elektronicznych, stalowych,
cementowych, tekstylnych, chemicznych, spożywczych i budowlanych.
Watykan jest jednym z największych banków Włoch, jest właścicielem wielu dużych
włoskich towarzystw ubezpieczeniowych, jest dużym inwestorem giełdy Nowojorskiej, w
przybliżeniu ponad 2 min. dolarów. Stanowi on potężną finansową władzę, którego aktywa
znacznie przekraczają 20 mld. dolarów.
Należąca do Watykanu firma ITALGAS" ma swoje filie w 36 miastach W łoch, działa w
branżach smołowniczej, żelaznej, koksu hutniczego, sprzętu gazowniczego. Ponad 180
instytucji kredytowych we Włoszech czerpie pieniądze z Watykanu, inwestując pózniej w
samochody, hotele, turystykę zagraniczną i rolnictwo.
Firma Italcementi należąca w większości do Watykanu jest szóstym co do wielkości
producentem cementu na świecie, posiada w swoich strukturach instytucję finansową o
nazwie Italmobiliare, która przed kilku laty zakupiła m.in. pakiety większościowe udziałów w
ośmiu włoskich bankach.
Franklin National Bank z Nowego Jorku zrobił listę rankingową najlepiej prosperujących
instytucji finansowych świata, na której to Uście Watykan znalazł się na 20 miejscu. Watykan
nie był zadowolony z tego porównania i na wszystkich Uniach swojej d ziałalności
gospodarczej
próbował zatajać swoje realne dochody powstaje zatem wątpliwość czy sprawa
Pietrogroszy" nie jest próbą wyciągnięcia dodatkowych pieniędzy od katolickiego
społeczeństwa.
Deficyt 25 min. dolarów, który został ujawniony przez komi sję kardynalską nie jest
dokładny, ponieważ uwzględnia tylko wydatki z Pietrogroszy", sprzedaży znaczków, monet
i biletów wstępu do muzeum Watykanu. Deficyt ten dotyczy miasta Watykan, a nie państwa
Watykańskiego. Należy pamiętać, że Watykan jako miasto j est tylko częścią tej finansowej
potęgi, jaką jest państwo Watykańskie. Watykan a Watykan
__to wielka różnica, co jest jasne dla wszystkich Włochów, lecz niestety
nie dla pozostałych katolików, a szczególnie dla mieszkańców Północnej Ameryki.
Następnym pytaniem jest, czy Amerykański kościół katolicki jest w stanie pomóc
Watykanowi i czy 25-milionowy deficyt jest prawdziwy (ze statystyk wiadomo, że w USA
jest 30 archidiecezji, 123 diecezje i 22 tysiące misji, w Kanadzie wg najnowszych statystyk
jest 8,7 min. katolików, a w Ameryce więcej niż 65 min. katolików. Jest jeszcze fakt, że
kościół katolicki w USA i Kanadzie dysponuje dużym majątkiem, jak: budynki kościelne,
szkoły ludowe, szkoły średnie, uniwersytety, szpitale, domy starości, cmentarze i domy
dziecka, nie mówiąc o niezliczonej ilości samochodów. Jest niemożUwością, aby diecezje
Amerykańskie borykające się z wieloma problemami finansowymi, mogły pokryć cały
deficyt Watykanu. Pieniądze pobierane przez Rzym w dużej mierze utrudniają działalność
tych instytucji kościelnych.
Wielu łudzi, a przede wszystkim Watykan, a w nim najwyższa hierarchia tj. papieże:
Paweł VI, Jan XXIII, Pius XII, a także i obecny papież, wierzyU i wierzą, że Ameryka jest
najbogatszym krajem na świecie, w związku z tym powinna udzieli ć pomocy całemu światu.
Takie stanowisko odnosi się również do Kanady.
3
Duchowny zwany Gorylem"
Wśród Watykańskich dostojników jest jeden o przezwisku Gorilla". Jest jednym z
największych Amerykanów znajdujących się w murach Watykanu. Posiada on najszybsze
pięści, po obu stronach Atlantyku i najniebezpieczniejsze łokcie. Jego siła uderzenia równa
się tuzinowi rugbystów. Ten 68 -letni mężczyzna o wzroście 180 cm i 100 kg wagi, posiada
ramiona jak falochron. Jest to biskup Marcinkus. Wiele lat był osobistą ochroną Pawła VI, we
wszystkich podróżach zagranicznych. Posadę tę otrzymał przypadkowo, kiedy to w 1964 roku
Papież odwiedzał Bazylikę w centrum Rzymu. Papież rozpoznany przez tium ludzi znalazł się
z
nagle w bardzo niebezpiecznej sytuacji, wówczas pomocą pospieszył znajdujący się tam
Marcinkus. Jego niedzwiedzia &ła zrobiła duże wrażenie na papieżu, który w przypływie
spontaniczności mianował go osobistym ochroniarzem. Marcinkus był synem litewskiego
emigranta, który pracował jako zmywacz okien w drapaczach chmur. Po skończeniu szkoły
prawniczej w Chicago, Marcinkus wyjechał do Rzymu w 1950 roku, gdzie studiował prawo
kanoniczne (GREGORIANA) i w 1953 roku uzyskał tytuł doktora teologii i wstąpił do
Dyplomatycznej Akademii Watykanu. Pracował również jako tłumacz (co robi nawet do
dzisiaj np. w czasie audiencji prezydenta Stanów Zjednoczonych u papieża). W dniu
dzisiejszym nie jest już tylko ochroniarzem , ale również wypełnia wiele innych funkcji
między innymi planuje trasy papieskich podróży zagranicznych. Ma on również wgląd do
finansowych spraw Watykanu. Jego oficjalny tytuł brzmi: Prezydent Papieskiej Komisji
Miasta-Państwa Watykanu (funkcja ta odpowiada burmistrzowi). Jest on również szefem do
spraw personalnych. Te dwie struktury władzy mają ogromne znaczenie. O wiele ważniejsza
jest jego trzecia funkcja, która zalicza go do najbardziej znaczących ludzi w Watykanie. Jest
on szefem Instytutu d/s Religii (tak brzmi urzędowa nazwa Watykańskiego banku, któr y jest
jednym z najpotężniejszych w świecie). Instytut ten obraca papierami wartościowymi
należącymi do Watykanu, w większości znajdującymi się w Ameryce.
W 1942 roku papież Pius XII w wyniku transferu złota z faszystowskich Włoch, założył
najbardziej tajemniczą instytucję Bank Watykański, znajdujący się w jednej z twierdz z XIII
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plmew.pev.pl
|